Το Pretty Red Dress δεν είναι η ταινία που πιθανότατα θα περιμένετε να είναι. Το άνοιγμα με έναν νεαρό άνδρα που ονομάζεται Travis (Natey Jones) που αφήνει τη φυλακή, είναι σαφές ότι ο πρώην έμπορος ναρκωτικών θεωρεί ότι έχει φτάσει σε αδιέξοδο στη ζωή του, δεν είναι σίγουρος πού να πάει στη συνέχεια. Στο τυπικό βρετανικό δράμα σας, αυτό που θα ακολουθούσε είναι μια ζοφερή ιστορία, καθώς ο Τράβις ανακαλύπτει τελικά ότι δεν έχει άλλη επιλογή παρά να πάρει πίσω σε μια ζωή εγκληματικότητας, έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο. Ωστόσο, στο ντεμπούτο του συγγραφέα/σκηνοθέτη Dionne Edwards, βλέπουμε τον Travis να βρούμε απελευθέρωση όταν προσπαθεί στο πανέμορφο κόκκινο φόρεμα του συνεργάτη του.
Ωστόσο, ενώ δεν ακολουθεί την παράδοση αυτών των δράσεων, ο Edwards είναι πρόθυμος να τονίσει με το GamesRadar+ ήταν αρχικά εμπνευσμένο από αυτούς: «Μου αρέσουν οι κορυφαίοι αγόρι, kidulthood κλπ. Και όταν έρχομαι με τον χαρακτήρα Από τον Travis, σκέφτηκα για το ιστορικό του, πώς βρισκόταν στη φυλακή και συμμετείχε στο έγκλημα, που με έκανε να σκεφτώ αυτές τις ταινίες. Νόμιζα ότι θα ήταν ενδιαφέρον αν ξεκινήσαμε την ταινία παρόμοια με έναν άντρα που βγήκε από τη φυλακή, αλλά δεν ήταν φτιαγμένη, ήταν μια χαλαρή έμπνευση. Σας κάνει να σκεφτείτε ότι η ταινία θα είναι ένα πράγμα, αλλά στη συνέχεια παίρνει μια αριστερή στροφή. Το θέμα της φυλακής συμβολίζει επίσης κάτι – φυσικά βγαίνει από τη φυλακή, αλλά υπάρχει και μια εσωτερική φυλακή. ”
Χωρίς ετικέτες
(Πιστωτική εικόνα: Διανομή BFI)
Ενώ βλέπουμε τον Travis να διερευνά τη σεξουαλικότητά του και να επανεξετάσει την ταυτότητά του, σπάζοντας από εκείνη την “εσωτερική φυλακή”, το όμορφο κόκκινο φόρεμα δεν είναι καθοριστικά μια ιστορία που βγαίνει. Ο Edwards αποκαλύπτει ότι δεν είδε ποτέ την ταινία, εξηγώντας: “Είναι σίγουρα κάτι που είναι ένα ταμπού σε όλο τον κόσμο, αλλά το βλέπω μέσα από τα μάτια μου, την προοπτική μου, προσπάθησα να το κάνω προσωπικό με αυτή την έννοια. Αλλά ποτέ δεν ήθελα να κάνω μια μεγάλη δήλωση με αυτό, ήταν ακριβώς για να φτάσω στην καρδιά. Πάντα πήγαινε σε ένα ταξίδι με κάποιον που προσπαθεί να σπάσει τα εμπόδια μέσα τους, να περάσει από τους βαθύτερους φόβους τους. Μερικοί που έρχονται ιστορίες αγγίζουν αυτό, αλλά για μένα, ήταν πολύ περισσότερο. Ήθελα να χρησιμοποιήσω τη μουσική και την κίνηση για να το πω, να πάρετε κάτι που αισθάνθηκε συνηθισμένο και να το κάνει εξαιρετικό, ελπίζοντας ότι τα ακροατήρια θα έχουν αυτή την αίσθηση ότι κρατώντας την ιστορία επίσης γειωμένη. Ο ρεαλισμός ήταν πραγματικά σημαντικός και το όλο θέμα της ταινίας δεν είναι να βάλουμε ετικέτες ή κατηγορίες σε αυτό. ”
Νομίζω ότι με οποιαδήποτε τέχνη δεν θέλετε να υπαγορεύσετε τι σκέφτονται οι άνθρωποι, απλά θέλετε να πυροδοτήσετε μια συνομιλία
Όπως δηλώνει ο Edwards εκεί, δεν μπορείτε να κατηγοριοποιήσετε το αρκετά κόκκινο φόρεμα λόγω της απροσδόκητης και μοναδικής φύσης του. Αυτό είναι εν μέρει αυτό που επέστησε στον ηθοποιό Jones, όπως μας είπε: “Το σενάριο στο σύνολό του ήταν αρκετά περίεργο. Ο τόνος παρουσιάζει μια ευκαιρία για εμάς να πούμε την ιστορία μιας μαύρης οικογένειας στο Λονδίνο, αλλά το κοινό ίσως να μην είναι εξοικειωμένο. Επενδύει σε αυτούς τους χαρακτήρες, τους μεμονωμένους αγώνες τους, τον τρόπο με τον οποίο συναντιούνται ως δυσλειτουργική οικογένεια, που εργάζονται μέσα από όλα αυτά – και έτσι, με αυτή την έννοια είναι πραγματικά αναλογική σε κανέναν. Νομίζω ότι με οποιαδήποτε τέχνη δεν θέλετε να υπαγορεύσετε τι σκέφτονται οι άνθρωποι, απλά θέλετε να πυροδοτήσετε μια συνομιλία ή κάποια κατανόηση ή ανθρωπότητα. Απλά συμβαίνει ότι αυτή η συγκεκριμένη περίπτωση βλέπει τον Travis να εξερευνήσει τη θηλυκή του πλευρά σε έναν κόσμο όπου η αρρενωπότητα είναι βασιλιάς. Αγωνίζεται με το πώς να απεικονίσει τον καλύτερο εαυτό του με όλη αυτή την κρίση που φέρνει, αλλά ελπίζω ότι δίνει στο κοινό την επιθυμία για ελευθερία, να είναι ο αυθεντικός εαυτός τους, ανεξάρτητα από το τι μπορούν να σκεφτούν οι άνθρωποι ».
Μια οικογενειακή υπόθεση
(Πιστωτική εικόνα: Διανομή BFI)
Ο Jones έχει δίκιο ότι η ιστορία του Travis είναι αναλογική, ενώ μπορεί να μην έχετε βιώσει τις συγκεκριμένες συνθήκες του, όλοι ανησυχούμε για την κρίση των άλλων και πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ταυτότητά μας. Βοηθά να μην βλέπουμε μόνο την ιστορία του Travis μέσα από τα μάτια του, καθώς παίρνουμε και τις προοπτικές του συνεργάτη του Candice (Alexandra Burke) και της κόρης Kenisha (Temilola Olatunbosun). Αρχικά οι ιστορίες τους επρόκειτο να ειπωθούν ως μεμονωμένα κεφάλαια της ταινίας, αλλά ο Edwards σύντομα συνειδητοποίησε ότι θα έπρεπε να είναι πιο αλληλένδετα: “Ξεκίνησε με τον Travis καθώς είναι ο πρώτος χαρακτήρας που ήρθα και έχτισα την οικογένεια γύρω του. Αλλά αρχικά η ιστορία χωρίστηκε σε τρία κεφάλαια – ήταν πάντα τον οδηγούσε, αλλά και πήγε στις προοπτικές του Candice και του Kenisha, όλες περιστρέφονταν γύρω του να πιάσουν στο φόρεμα. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να απομακρυνθεί από αυτή την αφήγηση, αλλά ως αποτέλεσμα νομίζω ότι ενίσχυσε τους χαρακτήρες – είχα περάσει τόσο πολύ χρόνο μαζί τους στα κεφάλαια τους, εμβαθύνοντας αυτές τις σχέσεις “.
Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να απομακρυνθεί από αυτή την αφήγηση, αλλά ως αποτέλεσμα νομίζω ότι ενίσχυσε τους χαρακτήρες
Η ταινία είναι τελικά μια οικογενειακή υπόθεση, καθώς βλέπουμε πώς το ταξίδι του Travis επηρεάζει επίσης εκείνους που τον αγαπούν. Κάνοντας το ντεμπούτο της στην οθόνη του στο ρόλο του Candice, του νικητή του X Factor και της τραγουδιστής Burke παραδέχεται ότι είναι ευγνώμων που ήταν μέρος ενός στενού συνόλου εδώ, που παρείχε όλη την υποστήριξη που χρειαζόταν: “Είμαι πολύ ευγνώμων που ήμουν Λαμβάνοντας υπόψη τόσες πολλές μεγάλες ευκαιρίες πριν από αυτό, όπως στο θέατρο, που με βοήθησαν να προσπαθήσω να οικοδομήσω την εμπιστοσύνη για να αναλάβει αυτό το μεγάλο ρόλο. Με τις ακροάσεις, έκανα λίγο πολύ τη μέθοδο χωρίς να το συνειδητοποιήσω! Το πρώτο μου ήταν στο στούντιο, τότε το δεύτερο μου ήταν στο αυτοκίνητό μου – ο Dionne μου είπε ότι δεν είχε δει ποτέ κανέναν να κάνει μια τέτοια αυτοπεποίθηση πριν! Είπε ότι πήγα πάνω και πέρα που με πήρε στην πόρτα. Αλλά αυτή είναι η Candice – είναι ένας φλογερός χαρακτήρας που αγαπά τη μουσική της και την οικογένειά της, έτσι θα κάνει οτιδήποτε για να σιγουρευτεί ότι παραμένουν άθικτοι. Ήμασταν μια σφιχτή δεμένη ομάδα, έτσι ήμασταν πραγματικά ανοιχτοί για να αναπηδήσουμε ο ένας τον άλλον, ενώ ταυτόχρονα σέβεται το χώρο του άλλου όταν το χρειαζόμασταν. Η όλη εμπειρία ήταν μαγική για μένα. ”
Ο συντελεστής Tina Turner
(Πιστωτική εικόνα: διανομή BFI)
Ο Burke είναι τέλεια χύτευση ως Candice, χτυπώντας τις δικές της εμπειρίες για να φέρει το μουσικό αστέρι Wannabe στη ζωή. Ακολουθούμε τον χαρακτήρα καθώς οι ακροάσεις για να παίξουν την Tina Turner, η οποία πρόσφατα πέθανε πριν από την απελευθέρωση αυτής της ταινίας, η οποία κατά κάποιο τρόπο τώρα ενεργεί ως αφιέρωμα σε αυτήν. Μιλώντας πριν από το θάνατο του Turner, ο Burke περιέγραψε τόσο τη χαρά όσο και την πίεση που ήρθε με το τραγούδι αυτά τα εικονικά τραγούδια σε αυτή την ταινία: “Ήταν απόλυτη τιμή αλλά και προκλητική όπως θέλετε να το κάνετε δικαιοσύνη, να το κάνετε σωστό. Θυμάμαι να συναντώ την Tina μία φορά και πραγματικά fangirling, έτσι λοιπόν να παρουσιαστεί με αυτή την ευκαιρία ήταν μια ευχαρίστηση. Η εκτέλεση είναι φυσική για μένα, κλείνω τα μάτια μου και πηγαίνω στη δική μου ζώνη, αλλά τότε θα έπρεπε να το επαναλάβουμε καθώς τα μάτια μου ήταν κλειστά! Αλλά ήταν υπέροχο να μπορέσω να τραγουδήσω τα τραγούδια της και ελπίζω ότι οι άνθρωποι τους απολαμβάνουν – η Τίνα ήταν μια μεγάλη έμπνευση για την ταινία. ”
Η εκτέλεση είναι φυσική για μένα, κλείνω τα μάτια μου και πηγαίνω στη δική μου ζώνη
Το ίδιο το φόρεμα είναι επίσης εν μέρει εμπνευσμένο από τον Turner, ενεργώντας ως ο τέταρτος κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας και φυσικά δίνοντας στην ταινία το όνομά του. Ως εκ τούτου, υπήρξε αρκετή πίεση στον σχεδιαστή κοστουμιών για να το καρφώσει απολύτως, το οποίο ο Edwards πιστεύει ότι επιτεύχθηκε: “Στο σενάριο περιγράφηκε ως« όμορφο »και θέλαμε κάτι πρωτότυπο, αλλά και εμπνευσμένο από το 50s/’60s/’70s showgirls . Κοιτάξαμε πολλές παραστάσεις Tina Turner κοιτάζοντας τις πούλιες και τις σύντομες περικοπές – έπρεπε να είναι κομψή και σέξι, μια διάσπαση από αυτά τα δύο πράγματα όπως το πώς υπάρχουν η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα στην ταινία μας “.
Βάζοντας το φόρεμα
(Πιστωτική εικόνα: Διανομή BFI)
Βλέπουμε πώς το φόρεμα έχει διαφορετικό αντίκτυπο σε κάθε έναν από τους χαρακτήρες, με τον Edwards και το cast να παίρνει και κάτι διαφορετικό από αυτό. Για τον Burke, αισθάνεται “το ίδιο σε κάποιο βαθμό όπως ο Candice” δηλώνοντας: “Είναι παγιδευμένη σε έναν κόσμο όπου πεθαίνει για πολύ περισσότερα στη ζωή της, οπότε όταν ο Travis παρουσιάζει αυτό το φόρεμα σε αυτήν αισθάνεται ελεύθερη να πάρει σε οτιδήποτε. Αισθάνεται ισχυρή, ανίκητη, ότι θα μπορούσε να κάνει οτιδήποτε. ” Ο Jones εν τω μεταξύ βρίσκει τόσο “ευπάθεια όσο και ασφάλεια” στο φόρεμα, ενώ ο Edwards πιστεύει ότι “αντιπροσωπεύει τα πάντα” εξηγώντας: “Δεν εννοώ αυτό ως μπάτσος έξω. Επιλέξαμε το κόκκινο χρώμα καθώς αντιπροσωπεύει τη ζωή και το θάνατο, τον κίνδυνο και τη χαρά, σημαίνει τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα. Είναι ένα όχημα για όλους τους χαρακτήρες να κατανοήσουν τον εαυτό τους βαθύτερα. ”
Αυτό συναντάται στις σκηνές που βλέπει τον Travis να βάζει το φόρεμα για πρώτη φορά. Το αρχικό είναι μια σύντομη, βιαστική υπόθεση, καθώς είναι απελπισμένος να μην πιαστεί, ενώ η δεύτερη ακολουθία επιτρέπει στον Travis τον χρόνο να αφήσει πραγματικά τον εαυτό του να σπάσει, χορεύοντας στο φόρεμα, βάζοντας ένα αντίστοιχο κραγιόν. Είναι μια συναισθηματική, κινούμενη και όμορφη στιγμή για να γίνουν μάρτυρες, η οποία δικαίως έδωσε τον Edwards “Goosebumps” κατά τη διάρκεια της μαγνητοσκόπησης, παραδέχοντας επίσης ότι “ήθελε να κλάψει, ήταν τόσο καταπληκτικό”.
Ήταν μια τεταμένη και απογοητευμένη φιγούρα και εδώ τον βλέπουμε απελευθερωμένο και ελεύθερο
Για τον ηθοποιό Jones αυτή ήταν η σκηνή , Η στιγμή , ο χρόνος που η απόδοσή του έπρεπε πραγματικά να λάμψει και έτσι, έπρεπε να δώσει σε όλους των τρωτών σημείων του. Αλλά όπως καταλήγει, αξίζει τον κόπο: «Ήταν πολύ συναισθηματικό για μένα και με ζήτησε να είμαι στην πιο ευάλωτη μου. Αυτές οι σκηνές είναι πραγματικά φωτεινές, μπορείτε να δείτε τον Travis στην πιο αληθινή του μορφή, όπου επιτρέπεται να εκφράσει ο ίδιος χωρίς κρίση. Θα μπορούσε να ήταν εύκολο να βάλει το φόρεμα και να γίνει μια καρικατούρα, μια εμφάνιση του τι είναι η θηλυκότητα, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν για τον Τράβις, ήταν κάτι βαθιά συναισθηματικό που ήθελε να εκφράσει από το δικό του πυρήνας. Τον παρακολουθείτε να εξερευνήσετε, περνάει από αυτόν τον αγώνα μπροστά στα μάτια μας και εκείνη τη στιγμή, απλά ήθελα να εκφράσω χαρά σε αυτόν τον άνθρωπο που δεν είχαμε δει μέχρι αυτό το σημείο – ήταν μια τεταμένη και απογοητευμένη φιγούρα και Εδώ τον βλέπουμε απελευθερωμένο και ελεύθερο. ”
Το όμορφο κόκκινο φόρεμα βρίσκεται σε κινηματογράφους σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο τώρα. Για περισσότερες επερχόμενες ταινίες, δείτε τις ημερομηνίες κυκλοφορίας ταινιών 2023.