Αφού κυκλοφόρησε η είδηση για την αναβάθμιση του Starfield May στις αρχές του μήνα, επιτέλους θέλησα να δώσω άλλη μια ευκαιρία στο τελευταίο RPG της Bethesda. Δεδομένου ότι το βασικό μου πρόβλημα με την εμπειρία φαινόταν να αντιμετωπίζεται άμεσα από το ουσιαστικό patch, ήλπιζα ότι οι βελτιώσεις του χάρτη του Starfield θα με άφηναν επιτέλους να διαμορφώσω τη διαστημική μου φαντασία. Στην πραγματικότητα, με την προσθήκη των δυνατοτήτων εσωτερικής διακόσμησης των πλοίων, ήμουν πραγματικά αρκετά ενθουσιασμένος να ξαναεπισκεφτώ το παιχνίδι και να δω αν η ενημέρωση θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως δεύτερος άνεμος μετά το χτύπημα στον τοίχο πέρυσι. Αυτό που δεν περίμενα, ωστόσο, ήταν ότι ένα σκηνικό θα με κέρδιζε απροσδόκητα πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε από τις σημαντικές αλλαγές που περίμενα με ανυπομονησία.
Με μια σειρά από νέες επιλογές παιχνιδιού που σας επιτρέπουν να ρυθμίσετε κάθε είδους χαρακτηριστικά για να προσαρμόσετε τη δυσκολία του Starfield, η ικανότητα μεταφοράς υπερτερεί κατά πολύ (λογοπαίγνιο με απόλυτη πρόθεση) όλων των άλλων βελτιώσεων που μπορείτε να κάνετε στο βιβλίο μου. Άλλωστε, για ένα RPG όπου συλλέγετε συνεχώς φυσικούς πόρους από μυριάδες πλανήτες για σκοπούς crafting, πάλευα συνεχώς να κάνω ζογκλέρ με τα λάφυρά μου. Και τίποτα δεν χαλάει τη φαντασία της εξερεύνησης του διαστήματος όσο το να γυρνάς στο σκάφος σου για να γεμίσεις όλες τις πέτρες που έχεις συλλέξει στην αποθήκη σου. Αλλά τώρα που έβαλα τη ρύθμιση στο μέγιστο και αύξησα κατά πολύ την ικανότητα μεταφοράς μου, λοιπόν, πείτε με απλώς καπετάνιο “Μεταφέρω τα πάντα”, επειδή δεν χρειάζεται πλέον να εξετάζω τι αξίζει να μαζέψω πια. Είναι όλα τα λάφυρα, όλη την ώρα. Είμαι ένας πραγματικός μανιακός των αντικειμένων και ειλικρινά το λατρεύω.
Δεν είμαι πια υπερφορτωμένος
(Πίστωση εικόνας: Bethesda)
Ενώ έχω περάσει τις καλύτερες στιγμές αξιοποιώντας στο έπακρο τη νέα επιλογή χωρητικότητας μεταφοράς, προσπαθώ αυτή τη στιγμή να βρω ξανά το ρυθμό μου στο Starfield. Αφού απομακρύνθηκα από αυτό για κάποιο χρονικό διάστημα, ήμουν περίεργος να δω πόσο βελτιωμένη ήταν η πλοήγηση – η οποία αφαιρούσε από τη φαντασίωσή μου για διαστημική πτήση – χάρη στην ενημέρωση. Ευτυχώς, αισθάνεται ήδη λίγο πιο εύκολη από ό,τι πριν. Ο χάρτης της πόλης στη Νέα Ατλαντίδα, για παράδειγμα, μου επέτρεψε πραγματικά να βρω μαγαζιά που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν χάρη στους δείκτες, και οι χάρτες επιφάνειας στους πλανήτες καθιστούν λίγο πιο απλό το να μετρήσετε την κατεύθυνση ενός στόχου, ή ενός αξιοσημείωτου ορόσημου.
Όποιος βρίσκει, κρατάει
(Πίστωση εικόνας: Capcom)
Επέστρεψα στο Dragon’s Dogma 2 μετά από ένα διάλειμμα, μόνο και μόνο για να έρθω αντιμέτωπος με την πιο δύσκολη πρόκληση RPG που υπήρξε ποτέ
Αφού κυκλοφόρησε η είδηση για την αναβάθμιση του Starfield May στις αρχές του μήνα, επιτέλους θέλησα να δώσω άλλη μια ευκαιρία στο τελευταίο RPG της Bethesda. Δεδομένου ότι το βασικό μου πρόβλημα με την εμπειρία φαινόταν να αντιμετωπίζεται άμεσα από το ουσιαστικό patch, ήλπιζα ότι οι βελτιώσεις του χάρτη του Starfield θα με άφηναν επιτέλους να διαμορφώσω τη διαστημική μου φαντασία. Στην πραγματικότητα, με την προσθήκη των δυνατοτήτων εσωτερικής διακόσμησης των πλοίων, ήμουν πραγματικά αρκετά ενθουσιασμένος να ξαναεπισκεφτώ το παιχνίδι και να δω αν η ενημέρωση θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως δεύτερος άνεμος μετά το χτύπημα στον τοίχο πέρυσι. Αυτό που δεν περίμενα, ωστόσο, ήταν ότι ένα σκηνικό θα με κέρδιζε απροσδόκητα πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε από τις σημαντικές αλλαγές που περίμενα με ανυπομονησία.
Με μια σειρά από νέες επιλογές παιχνιδιού που σας επιτρέπουν να ρυθμίσετε κάθε είδους χαρακτηριστικά για να προσαρμόσετε τη δυσκολία του Starfield, η ικανότητα μεταφοράς υπερτερεί κατά πολύ (λογοπαίγνιο με απόλυτη πρόθεση) όλων των άλλων βελτιώσεων που μπορείτε να κάνετε στο βιβλίο μου. Άλλωστε, για ένα RPG όπου συλλέγετε συνεχώς φυσικούς πόρους από μυριάδες πλανήτες για σκοπούς crafting, πάλευα συνεχώς να κάνω ζογκλέρ με τα λάφυρά μου. Και τίποτα δεν χαλάει τη φαντασία της εξερεύνησης του διαστήματος όσο το να γυρνάς στο σκάφος σου για να γεμίσεις όλες τις πέτρες που έχεις συλλέξει στην αποθήκη σου. Αλλά τώρα που έβαλα τη ρύθμιση στο μέγιστο και αύξησα κατά πολύ την ικανότητα μεταφοράς μου, λοιπόν, πείτε με απλώς καπετάνιο “Μεταφέρω τα πάντα”, επειδή δεν χρειάζεται πλέον να εξετάζω τι αξίζει να μαζέψω πια. Είναι όλα τα λάφυρα, όλη την ώρα. Είμαι ένας πραγματικός μανιακός των αντικειμένων και ειλικρινά το λατρεύω.
Δεν είμαι πια υπερφορτωμένος
(Πίστωση εικόνας: Bethesda)
Ενώ έχω περάσει τις καλύτερες στιγμές αξιοποιώντας στο έπακρο τη νέα επιλογή χωρητικότητας μεταφοράς, προσπαθώ αυτή τη στιγμή να βρω ξανά το ρυθμό μου στο Starfield. Αφού απομακρύνθηκα από αυτό για κάποιο χρονικό διάστημα, ήμουν περίεργος να δω πόσο βελτιωμένη ήταν η πλοήγηση – η οποία αφαιρούσε από τη φαντασίωσή μου για διαστημική πτήση – χάρη στην ενημέρωση. Ευτυχώς, αισθάνεται ήδη λίγο πιο εύκολη από ό,τι πριν. Ο χάρτης της πόλης στη Νέα Ατλαντίδα, για παράδειγμα, μου επέτρεψε πραγματικά να βρω μαγαζιά που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν χάρη στους δείκτες, και οι χάρτες επιφάνειας στους πλανήτες καθιστούν λίγο πιο απλό το να μετρήσετε την κατεύθυνση ενός στόχου, ή ενός αξιοσημείωτου ορόσημου.
Όποιος βρίσκει, κρατάει
(Πίστωση εικόνας: Capcom)
Επέστρεψα στο Dragon’s Dogma 2 μετά από ένα διάλειμμα, μόνο και μόνο για να έρθω αντιμέτωπος με την πιο δύσκολη πρόκληση RPG που υπήρξε ποτέ
Τούτου λεχθέντος, εξακολουθώ να μην τα πηγαίνω καλά με το μενού και το UI του Starfield συνολικά. Η πρόσβαση στο χάρτη μέσω της οθόνης μενού εξακολουθεί να κάνει το άνοιγμά του να μοιάζει περίεργο, καθώς συχνά σας μεταφέρει στο συνολικό χάρτη του γαλαξία και στη συνέχεια πατάτε RB στη σειρά S του Xbox για να εμφανιστεί ο χάρτης επιφάνειας. Εκτιμώ το γεγονός ότι μπορείτε να κρατήσετε πατημένο το B για να βγείτε εντελώς από το χάρτη όταν θέλετε να επιστρέψετε στην περιπέτειά σας, αλλά θα ήθελα να υπήρχε μια συντόμευση που θα άνοιγε απευθείας το χάρτη χωρίς να μπλέκεστε στην πλοήγηση στο μενού.