Μόλις τρία κεφάλαια στο Η νύχτα είναι γκρίζα, και ήδη διαισθάνομαι ότι θα μου ραγίσει η καρδιά. Το αφηγηματικό μυστήριο point-and-click της Whalestork Interactive είναι από την αρχή απόκοσμο και ατμοσφαιρικό, με τα πολυεπίπεδα χειροποίητα φόντα να του προσδίδουν μια αισθητική παραμυθιού που με γοητεύει αμέσως. Κανένας φωνητικός διάλογος δεν εμποδίζει αυτά τα φεγγαρόφωτα παραποτάμια περιβάλλοντα, μια τρεμάμενη μουσική παρτιτούρα είναι ο μόνος οδηγός μου καθώς κρατάω το πλήκτρο διαστήματος για να αποκαλύψω τα σημεία ενδιαφέροντος μπροστά μου. Με τους λύκους να γρυλίζουν απαλά πάνω από την ετοιμόρροπη γέφυρα, εμποδίζοντάς με από τον προορισμό μου, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να περιπλανηθώ στο χασμουρητό σκοτάδι του δάσους.
Όσο περισσότερο εξερευνώ όλα όσα έχει να προσφέρει το The Night is Grey σε όλο του το διαδραστικό μεγαλείο, τόσο πιο σίγουρος είμαι ότι αυτό το παραμύθι δεν θα έχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Ο λόγος; Μοιάζει σχεδόν με προσαρμογή ενός παιδικού παραμυθιού σε βιντεοπαιχνίδι, όπως το έγραψε ένας Γάλλος του 17ου αιώνα – αλλά ακόμα πιο δυσοίωνο από την ήδη ανατριχιαστική προέλευσή του.
Προειδοποίηση: Συζήτηση ευαίσθητων θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής κακοποίησης
What big eyes you have
(Image credit: Whalestork Interactive)Indie Spotlight: Indika
(Image credit: 11 bit studios)
Αυτό το παράξενο indie μετατρέπει την αμφισβήτηση της πίστης σας σε μια παράξενα υπέροχη εμπειρία παιχνιδιού
Δεν ξέρω αν το The Night is Grey έχει σκοπό να μου θυμίσει την Κοκκινοσκουφίτσα του Charles Perrault, αλλά σίγουρα το κάνει. Μια ιστορία με λύκους, ένα χαμένο κοριτσάκι και το να χάνεσαι ακόμα περισσότερο στο δρόμο προς το σπίτι της γιαγιάς; Τα βασικά σημεία της πλοκής υπάρχουν, αλλά ορισμένες απογοητευτικές ανατροπές στη συνταγή είναι αυτές που κάνουν το The Night is Grey να μοιάζει φρέσκο, εκνευριστικό και ήσυχα ζοφερό.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Αφού το σκάει από μια αγέλη λύκων, ο πρωταγωνιστής Γκράχαμ βρίσκει μια απομονωμένη καλύβα κρυμμένη βαθιά μέσα στο δάσος. Εκεί, συναντά ένα μικρό κορίτσι που ονομάζεται Χάνα. Η μητέρα της δεν έχει γυρίσει σπίτι εδώ και λίγες μέρες, οπότε αντί να αφήσει το παιδί στη μοναξιά του, ο Γκράχαμ προσφέρεται να την πάει στο σπίτι των παππούδων της στο χωριό απέναντι από το δάσος. Στην αρχή, η Χάνα νομίζει ότι ο Γκράχαμ είναι κάποιο τέρας, επισημαίνοντας ως απόδειξη το πυκνό τρίχωμά του (γενειάδα) και τα λαμπερά μεγάλα μάτια του (τα γυαλιά του). Στη συνέχεια, ο παίκτης λαμβάνει εντολή να φτιάξει μια κοντινή γεννήτρια και να επαναφέρει το φως στην καλύβα, το πρώτο από τα πολλά παζλ με αντικείμενα που θα αποτελέσουν τη βάση του βασικού παιχνιδιού μας στο μέλλον. Ο Graham κερδίζει έτσι την εμπιστοσύνη της Hannah, και οι δύο τους επιχειρούν να προχωρήσουν.
Μόλις τρία κεφάλαια στο Η νύχτα είναι γκρίζα, και ήδη διαισθάνομαι ότι θα μου ραγίσει η καρδιά. Το αφηγηματικό μυστήριο point-and-click της Whalestork Interactive είναι από την αρχή απόκοσμο και ατμοσφαιρικό, με τα πολυεπίπεδα χειροποίητα φόντα να του προσδίδουν μια αισθητική παραμυθιού που με γοητεύει αμέσως. Κανένας φωνητικός διάλογος δεν εμποδίζει αυτά τα φεγγαρόφωτα παραποτάμια περιβάλλοντα, μια τρεμάμενη μουσική παρτιτούρα είναι ο μόνος οδηγός μου καθώς κρατάω το πλήκτρο διαστήματος για να αποκαλύψω τα σημεία ενδιαφέροντος μπροστά μου. Με τους λύκους να γρυλίζουν απαλά πάνω από την ετοιμόρροπη γέφυρα, εμποδίζοντάς με από τον προορισμό μου, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να περιπλανηθώ στο χασμουρητό σκοτάδι του δάσους.
Όσο περισσότερο εξερευνώ όλα όσα έχει να προσφέρει το The Night is Grey σε όλο του το διαδραστικό μεγαλείο, τόσο πιο σίγουρος είμαι ότι αυτό το παραμύθι δεν θα έχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Ο λόγος; Μοιάζει σχεδόν με προσαρμογή ενός παιδικού παραμυθιού σε βιντεοπαιχνίδι, όπως το έγραψε ένας Γάλλος του 17ου αιώνα – αλλά ακόμα πιο δυσοίωνο από την ήδη ανατριχιαστική προέλευσή του.
Προειδοποίηση: Συζήτηση ευαίσθητων θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής κακοποίησης
What big eyes you have
(Image credit: Whalestork Interactive)Indie Spotlight: Indika
(Image credit: 11 bit studios)
Αυτό το παράξενο indie μετατρέπει την αμφισβήτηση της πίστης σας σε μια παράξενα υπέροχη εμπειρία παιχνιδιού
Δεν ξέρω αν το The Night is Grey έχει σκοπό να μου θυμίσει την Κοκκινοσκουφίτσα του Charles Perrault, αλλά σίγουρα το κάνει. Μια ιστορία με λύκους, ένα χαμένο κοριτσάκι και το να χάνεσαι ακόμα περισσότερο στο δρόμο προς το σπίτι της γιαγιάς; Τα βασικά σημεία της πλοκής υπάρχουν, αλλά ορισμένες απογοητευτικές ανατροπές στη συνταγή είναι αυτές που κάνουν το The Night is Grey να μοιάζει φρέσκο, εκνευριστικό και ήσυχα ζοφερό.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Αφού το σκάει από μια αγέλη λύκων, ο πρωταγωνιστής Γκράχαμ βρίσκει μια απομονωμένη καλύβα κρυμμένη βαθιά μέσα στο δάσος. Εκεί, συναντά ένα μικρό κορίτσι που ονομάζεται Χάνα. Η μητέρα της δεν έχει γυρίσει σπίτι εδώ και λίγες μέρες, οπότε αντί να αφήσει το παιδί στη μοναξιά του, ο Γκράχαμ προσφέρεται να την πάει στο σπίτι των παππούδων της στο χωριό απέναντι από το δάσος. Στην αρχή, η Χάνα νομίζει ότι ο Γκράχαμ είναι κάποιο τέρας, επισημαίνοντας ως απόδειξη το πυκνό τρίχωμά του (γενειάδα) και τα λαμπερά μεγάλα μάτια του (τα γυαλιά του). Στη συνέχεια, ο παίκτης λαμβάνει εντολή να φτιάξει μια κοντινή γεννήτρια και να επαναφέρει το φως στην καλύβα, το πρώτο από τα πολλά παζλ με αντικείμενα που θα αποτελέσουν τη βάση του βασικού παιχνιδιού μας στο μέλλον. Ο Graham κερδίζει έτσι την εμπιστοσύνη της Hannah, και οι δύο τους επιχειρούν να προχωρήσουν.
Με τη βάρκα χαλασμένη και με τους λύκους να εξακολουθούν να τριγυρνούν στη γέφυρα, το καθήκον στρέφεται στην εξεύρεση μιας εναλλακτικής διαδρομής. Καθώς όμως ξεκινάω μια συζήτηση με τη μικρή Χάνα, τα πράγματα που μου λέει για τη μητέρα της προκαλούν συναγερμό.