Η έκθεση είναι ένα ευμετάβλητο εργαλείο στην εργαλειοθήκη του συγγραφέα. Αν είναι πολύ λίγη, το κοινό σας δυσκολεύεται να κατανοήσει σωστά τις σκηνές που διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια του. Πολύ, και πνίγεται σε μια θάλασσα πληροφοριών χωρίς το απαραίτητο συναισθηματικό βάρος για να τις γειώσει. Το “Δείξε, μην πεις” έχει γίνει ακρογωνιαίος λίθος της συγγραφής σκηνών γι’ αυτόν τον λόγο – αν δείξετε ακριβώς όσα χρειάζεται το κοινό για να συμπληρώσει μόνο του τα υπόλοιπα, αποφεύγετε ταυτόχρονα το ζήτημα της υπερφόρτωσής του με πληροφορίες, ενώ το ίδιο λαμβάνει την ικανοποίηση ότι φτάνει στην απάντηση με λίγη βοήθεια.
Υπάρχουν λίγες σειρές βιντεοπαιχνιδιών που ελέγχουν τόσο αριστοτεχνικά τη χρήση της έκθεσης όσο το Metroid. Αν και η σειρά επιστημονικής φαντασίας έχει μια τεράστια ιστορία που συνδέει 17 παιχνίδια σε 39 χρόνια, η ενασχόληση με όλα αυτά είναι εντελώς προαιρετική. Για τους περισσότερους παίκτες, απλά πέφτετε σε έναν νέο εχθρικό εξωγήινο πλανήτη με μόνο εφόδιο το μυαλό σας και μια πρόσφατα τραφείσα Power Suit (κάθε φορά!). Αντί να υποδεικνύει στον παίκτη πού να πάει με ξαφνικά πλαίσια κειμένου και εκπαιδευτικά σεμινάρια που σπάνε την εμβύθιση, το Metroid επιλέγει να δείξει. Αν ο παίκτης εξερευνήσει με προσοχή, θα δει ανεπαίσθητα σημάδια που ποικίλλουν από πέτρινους τοίχους με περίεργη υφή, μέχρι εχθρούς τοποθετημένους με τέτοια ακρίβεια που μπορείτε να αρπάξετε ένα περβάζι με τα σώματά τους. Αυτός ο σχεδιασμός “αόρατου οδηγού” λειτουργεί τέλεια στις 2D συμμετοχές στις οποίες οι παίκτες μπορούν να δουν ολόκληρη την οθόνη γύρω από τη Samus, αλλά όταν ο παίκτης περιορίζεται μόνο στην προοπτική πρώτου προσώπου της Samus στα παιχνίδια Prime, χρειάζεται μια νέα ιδέα για να αντισταθμίσει τη μειωμένη περιοχή θέασης.
Μέσα από έναν σαρωτή με σκοτάδι
(Πίστωση εικόνας: Nintendo)Σαρώστε για να κερδίσετε
(Πίστωση εικόνας: Nintendo)
Ας ελπίσουμε ότι η προσωπίδα της Samus θα είναι χρήσιμη για να αντιμετωπίσει τον επόμενο μεγάλο αντίπαλό της, η ταυτότητα του οποίου μπορεί να έχει πειράξει για 17 χρόνια
Εισέλθετε στο Scan Visor. Ενώ οι παίκτες θα περάσουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους χρησιμοποιώντας το Combat Visor για να ανατινάξουν άλλες μορφές ζωής με ένα πλήθος ακτίνων και πυραύλων, το ερευνητικό Scan Visor είναι εξίσου σημαντικό με το βίαιο αντίστοιχό του. Αντί να είναι απλώς ένας μηχανισμός παιχνιδιού που δεν συνδέεται με την εμβύθιση, το Scan Visor είναι η μέθοδος της Samus στο σύμπαν για την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με τους πλανήτες, τα πλάσματα και την ιστορία αιώνων των διαφόρων πολιτισμών που αναπόφευκτα καταλήγει να καταστρέφει (για το γενικότερο καλό, φυσικά).
Η έκθεση είναι ένα ευμετάβλητο εργαλείο στην εργαλειοθήκη του συγγραφέα. Αν είναι πολύ λίγη, το κοινό σας δυσκολεύεται να κατανοήσει σωστά τις σκηνές που διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια του. Πολύ, και πνίγεται σε μια θάλασσα πληροφοριών χωρίς το απαραίτητο συναισθηματικό βάρος για να τις γειώσει. Το “Δείξε, μην πεις” έχει γίνει ακρογωνιαίος λίθος της συγγραφής σκηνών γι’ αυτόν τον λόγο – αν δείξετε ακριβώς όσα χρειάζεται το κοινό για να συμπληρώσει μόνο του τα υπόλοιπα, αποφεύγετε ταυτόχρονα το ζήτημα της υπερφόρτωσής του με πληροφορίες, ενώ το ίδιο λαμβάνει την ικανοποίηση ότι φτάνει στην απάντηση με λίγη βοήθεια.
Υπάρχουν λίγες σειρές βιντεοπαιχνιδιών που ελέγχουν τόσο αριστοτεχνικά τη χρήση της έκθεσης όσο το Metroid. Αν και η σειρά επιστημονικής φαντασίας έχει μια τεράστια ιστορία που συνδέει 17 παιχνίδια σε 39 χρόνια, η ενασχόληση με όλα αυτά είναι εντελώς προαιρετική. Για τους περισσότερους παίκτες, απλά πέφτετε σε έναν νέο εχθρικό εξωγήινο πλανήτη με μόνο εφόδιο το μυαλό σας και μια πρόσφατα τραφείσα Power Suit (κάθε φορά!). Αντί να υποδεικνύει στον παίκτη πού να πάει με ξαφνικά πλαίσια κειμένου και εκπαιδευτικά σεμινάρια που σπάνε την εμβύθιση, το Metroid επιλέγει να δείξει. Αν ο παίκτης εξερευνήσει με προσοχή, θα δει ανεπαίσθητα σημάδια που ποικίλλουν από πέτρινους τοίχους με περίεργη υφή, μέχρι εχθρούς τοποθετημένους με τέτοια ακρίβεια που μπορείτε να αρπάξετε ένα περβάζι με τα σώματά τους. Αυτός ο σχεδιασμός “αόρατου οδηγού” λειτουργεί τέλεια στις 2D συμμετοχές στις οποίες οι παίκτες μπορούν να δουν ολόκληρη την οθόνη γύρω από τη Samus, αλλά όταν ο παίκτης περιορίζεται μόνο στην προοπτική πρώτου προσώπου της Samus στα παιχνίδια Prime, χρειάζεται μια νέα ιδέα για να αντισταθμίσει τη μειωμένη περιοχή θέασης.
Μέσα από έναν σαρωτή με σκοτάδι
(Πίστωση εικόνας: Nintendo)Σαρώστε για να κερδίσετε
(Πίστωση εικόνας: Nintendo)
Ας ελπίσουμε ότι η προσωπίδα της Samus θα είναι χρήσιμη για να αντιμετωπίσει τον επόμενο μεγάλο αντίπαλό της, η ταυτότητα του οποίου μπορεί να έχει πειράξει για 17 χρόνια
Εισέλθετε στο Scan Visor. Ενώ οι παίκτες θα περάσουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους χρησιμοποιώντας το Combat Visor για να ανατινάξουν άλλες μορφές ζωής με ένα πλήθος ακτίνων και πυραύλων, το ερευνητικό Scan Visor είναι εξίσου σημαντικό με το βίαιο αντίστοιχό του. Αντί να είναι απλώς ένας μηχανισμός παιχνιδιού που δεν συνδέεται με την εμβύθιση, το Scan Visor είναι η μέθοδος της Samus στο σύμπαν για την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με τους πλανήτες, τα πλάσματα και την ιστορία αιώνων των διαφόρων πολιτισμών που αναπόφευκτα καταλήγει να καταστρέφει (για το γενικότερο καλό, φυσικά).
Η εμβύθιση που δημιουργεί αυτή η επιλογή δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Δεν χρησιμεύει μόνο ως μια συναρπαστική οδός για την κατανόηση των κόσμων που παρουσιάζονται, αλλά λειτουργεί επίσης ως μια καλή λύση για να κάνει την έκθεση να φαίνεται πιο διακριτική, ακόμη και αν είναι αλήθεια ότι εξακολουθεί να είναι πολλές πληροφορίες. αποφεύγεται η παγίδα των cutscenes που σπάνε την εμβύθιση ή η βολική παράδοση της ιστορίας από έναν NPC (αν και αυτό το αναγκαίο κακό εξακολουθεί να συμβαίνει μερικές φορές στη σειρά).
Υπάρχει επίσης το υπονοούμενο ότι η Samus γράφει σχεδόν όλες τις καταχωρήσεις του σαρωτή μόνη της και τις αποθηκεύει στο Logbook της καθώς ανακαλύπτει περισσότερα για αυτά τα εξωγήινα περιβάλλοντα, υποδηλώνοντας ότι η κυνηγός επικηρυγμένων βελτιώνει συνεχώς τις γνώσεις της και την προετοιμασία της για τον γαλαξία για μελλοντικές αποστολές. Το γεγονός ότι δεν είναι κάθε καταχώρηση γραμμένη από τη Samus χρησιμοποιείται επίσης με έξυπνο τρόπο στους διαφοροποιημένους τόνους που χρησιμοποιούνται από άλλους συγγραφείς – ένα αποκορύφωμα αυτού είναι η σκοτεινά κωμική καταχώρηση στην οποία οι διαστημικοί πειρατές καταγράφουν τις προσπάθειές τους να αναδημιουργήσουν την τεχνολογία Morph Ball, με μακάβρια αποτελέσματα.
Προαιρετική οπτική