Δεν ήμουν ενθουσιασμένος με την ιδέα του Horizon Zero Dawn Remastered. Το πρωτότυπο παραμένει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του PS4, αλλά με τη στρατηγική της Sony για το PS5 να επικεντρώνεται περισσότερο σε αναβαθμίσεις παρά σε νέα παιχνίδια, ήμουν εξαιρετικά κυνικός για ένα ακόμη remaster μιας γενιάς. Έχοντας κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά τώρα, ωστόσο, είμαι λίγο πιο πιστός. Το Horizon Zero Dawn Remastered είναι μια ιδιότυπη πώληση, αλλά αν κοιτάτε αυτό το κόστος αναβάθμισης των 10 δολαρίων και αναρωτιέστε αν αξίζει τον κόπο, μπορεί να εκπλαγείτε ευχάριστα.
Δεν πρόκειται να προσπαθήσω να σας πείσω να αγοράσετε το Horizon Zero Dawn Remastered αν δεν έχετε αγγίξει ποτέ τη σειρά στο παρελθόν. Αν οι πρωτόγονες φυλές που κυνηγούν μετα-αποκαλυπτικούς ρομποτικούς δεινόσαυρους δεν ήταν αρκετές για να σας πείσουν το 2017, δεν θα είναι αρκετές το 2024, ακόμα και με το γυαλιστερό παλτό του πόνου που έρχεται από το remaster. Αλλού, οι τιμολογιακές αλχημείες της Sony -αυξάνοντας το κόστος της βασικής έκδοσης μετά την ανακοίνωση της οδού αναβάθμισης- δεν αποτελούν ούτε αυτό κίνητρο. Έδειξα γρήγορα τον σκεπτικισμό μου σχετικά με το αν το Aloy χρειαζόταν πραγματικά ένα remaster, και εξακολουθώ να μην πιστεύω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος εισόδου για τους νέους παίκτες.
Αλλά αν είστε περήφανος κάτοχος του πρωτότυπου, το κόστος αναβάθμισης μοιάζει με αξιοπρεπή επένδυση, ειδικά αν δεν έχετε ακόμα προχωρήσει πέρα από το βασικό παιχνίδι του Horizon Zero Dawn. Το remaster περιέχει (και δανείζεται τεχνολογία από το εξαιρετικό expansion Frozen Wilds), ενώ φέρνει το αρχικό παιχνίδι σε ευθυγράμμιση με τα γραφικά του Horizon Forbidden West. Στην πραγματικότητα, δεν έχω ακόμη τσεκάρει τη συνέχεια για τον εαυτό μου, αλλά αυτή είναι μια τόσο καλή αναβάθμιση του πρωτότυπου PS5 που με έκανε να φτάσω αντανακλαστικά για το ανεμόπτερο που ξέρω ότι η Aloy ξεκλειδώνει στη δεύτερη έξοδό της – το Zero Dawn Remastered μοιάζει τόσο πολύ με παιχνίδι current-gen που με έκανε να εφεύρω χαρακτηριστικά current-gen για αυτή την έκδοση τελευταίας γενιάς.
Πάνω από τον ορίζοντα
(Πίστωση εικόνας: Guerilla)Να τι είπαμε το 2017
(Image credit: Sony)
Επισκόπηση του Horizon Zero Dawn: “Ένας κόσμος που σε παρακαλάει να εξερευνήσεις κάθε γωνιά”
Δεν ήμουν ενθουσιασμένος με την ιδέα του Horizon Zero Dawn Remastered. Το πρωτότυπο παραμένει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του PS4, αλλά με τη στρατηγική της Sony για το PS5 να επικεντρώνεται περισσότερο σε αναβαθμίσεις παρά σε νέα παιχνίδια, ήμουν εξαιρετικά κυνικός για ένα ακόμη remaster μιας γενιάς. Έχοντας κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά τώρα, ωστόσο, είμαι λίγο πιο πιστός. Το Horizon Zero Dawn Remastered είναι μια ιδιότυπη πώληση, αλλά αν κοιτάτε αυτό το κόστος αναβάθμισης των 10 δολαρίων και αναρωτιέστε αν αξίζει τον κόπο, μπορεί να εκπλαγείτε ευχάριστα.
Δεν πρόκειται να προσπαθήσω να σας πείσω να αγοράσετε το Horizon Zero Dawn Remastered αν δεν έχετε αγγίξει ποτέ τη σειρά στο παρελθόν. Αν οι πρωτόγονες φυλές που κυνηγούν μετα-αποκαλυπτικούς ρομποτικούς δεινόσαυρους δεν ήταν αρκετές για να σας πείσουν το 2017, δεν θα είναι αρκετές το 2024, ακόμα και με το γυαλιστερό παλτό του πόνου που έρχεται από το remaster. Αλλού, οι τιμολογιακές αλχημείες της Sony -αυξάνοντας το κόστος της βασικής έκδοσης μετά την ανακοίνωση της οδού αναβάθμισης- δεν αποτελούν ούτε αυτό κίνητρο. Έδειξα γρήγορα τον σκεπτικισμό μου σχετικά με το αν το Aloy χρειαζόταν πραγματικά ένα remaster, και εξακολουθώ να μην πιστεύω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος εισόδου για τους νέους παίκτες.
Αλλά αν είστε περήφανος κάτοχος του πρωτότυπου, το κόστος αναβάθμισης μοιάζει με αξιοπρεπή επένδυση, ειδικά αν δεν έχετε ακόμα προχωρήσει πέρα από το βασικό παιχνίδι του Horizon Zero Dawn. Το remaster περιέχει (και δανείζεται τεχνολογία από το εξαιρετικό expansion Frozen Wilds), ενώ φέρνει το αρχικό παιχνίδι σε ευθυγράμμιση με τα γραφικά του Horizon Forbidden West. Στην πραγματικότητα, δεν έχω ακόμη τσεκάρει τη συνέχεια για τον εαυτό μου, αλλά αυτή είναι μια τόσο καλή αναβάθμιση του πρωτότυπου PS5 που με έκανε να φτάσω αντανακλαστικά για το ανεμόπτερο που ξέρω ότι η Aloy ξεκλειδώνει στη δεύτερη έξοδό της – το Zero Dawn Remastered μοιάζει τόσο πολύ με παιχνίδι current-gen που με έκανε να εφεύρω χαρακτηριστικά current-gen για αυτή την έκδοση τελευταίας γενιάς.
Πάνω από τον ορίζοντα
(Πίστωση εικόνας: Guerilla)Να τι είπαμε το 2017
(Image credit: Sony)
Επισκόπηση του Horizon Zero Dawn: “Ένας κόσμος που σε παρακαλάει να εξερευνήσεις κάθε γωνιά”
Νιώθω ότι πρέπει να διευκρινίσω κάτι: δεν είμαι κάποιος που γενικά εντυπωσιάζεται από την οπτική τεχνολογία στα παιχνίδια μου. Δεν είμαι κάποιος που αγωνιά για το Performance Mode έναντι του Quality Mode, ή που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα 30 έναντι των 60 fps. Δεν με ενδιαφέρει το κυνήγι του φωτορεαλισμού, επειδή το στυλιζάρισμα είναι πιο ενδιαφέρον, πιο βιώσιμο και πιο ανθεκτικό στο μέλλον από τα ρεαλιστικά γραφικά. αυτό ισχύει σε τέτοιο βαθμό που καθ’ όλη τη διάρκεια που έπαιζα το Horizon Zero Dawn Remastered, ο εγκέφαλός μου μου έλεγε ότι έτσι ακριβώς έμοιαζε το αρχικό παιχνίδι στο βασικό μου PS4. Σαφώς και δεν ήταν έτσι, αλλά είναι αστείο πόσο γρήγορα μπορείς να αντικαταστήσεις νοητικά το παρελθόν.
Ευτυχώς, ήξερα ότι ο εγκέφαλός μου έκανε λάθος. Ήξερα ότι το στούντιο remaster Nixxes είχε κάνει ώρες νέων mocap και είχε βελτιώσει τον φωτισμό για να κάνει τις σκηνές τομής πιο ζωντανές και αληθοφανείς. Ήξερα ότι διάλεξε τα μέρη του κόσμου που ακόμα και η Guerilla δεν είχε προλάβει να φτάσει για να διασφαλίσει ότι κάθε σπιθαμή του ήταν στο ύψος των περιστάσεων. Είδα τον τρόπο με τον οποίο το χιόνι και η άμμος παραμορφώνονται τώρα κάτω από τα πόδια της Aloy, πώς η πυκνότερη φυτική ζωή αντιδρά στο άγγιγμά της, πώς τα ρυάκια και τα ποτάμια που διασχίζουν τον κόσμο της είναι πιο καθαρά από πριν, αντανακλώντας τον κόσμο τους πολύ καλύτερα από ό,τι στο αρχικό παιχνίδι.