Η πρώτη επιλογή στο Dragon Age The Veilguard σας ζητά να αποφασίσετε ανάμεσα στα λόγια και τις γροθιές σας. Για μένα, δεν χρειάζεται καν να το σκεφτώ. Ακολουθώ την καρδιά μου και επιλέγω το πρώτο, προτιμώντας πάντα να μιλάω γλυκόλογα για να βγω από τα πράγματα… ή να μπω σε πράγματα, ανάλογα με την περίπτωση. “Μπορεί να είσαι πολύ γοητευτικός για το καλό σου”, παρατηρεί ο Varric και αμέσως μετά αναβιώνω την αγαπημένη μου προσέγγιση στο παιχνίδι ρόλων από το Dragon Age 2. Πώς; Λοιπόν, όλα οφείλονται στην επιλογή χιουμοριστικού διαλόγου. Ναι, το μοβ πρόσωπο του αστείου που σας επιτρέπει να δίνετε απαντήσεις με διασκεδαστικό (μερικές φορές σαρκαστικό) τόνο στη συζήτηση επιστρέφει ευπρόσδεκτα στο τελευταίο RPG της BioWare και δεν απογοητεύει ποτέ.
Είτε σας ρίχνουν στη μέση των εντάσεων μεταξύ των templars και των μάγων στο Kirkwall, είτε προσπαθείτε να σώσετε τον Thedas από αρχαίους ξωτικούς θεούς στον Βορρά, ποτέ δεν βλάπτει να φέρνετε λίγη ελαφρότητα στο τραπέζι, σωστά; Ως Hawke στο Dragon Age 2, επέλεγα πάντα να είμαι ο γόης, να λέω ιστορίες τόσο μεγάλες όσο του Varric και να ξεφεύγω από επικίνδυνες καταστάσεις μόνο με την ασημένια μου γλώσσα – ενώ παράλληλα έριχνα μερικές πολύ αστείες ατάκες που διέσχιζαν μια ιστορία γεμάτη τραγωδία και σκοτάδι. Όλα αυτά τα χρόνια αργότερα, επαναλαμβάνω ακριβώς την ίδια προσέγγιση στο The Veilguard και αγαπώ κάθε λεπτό της. Όχι μόνο συνεχίζει να προσφέρει μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες ανταλλαγές, αλλά τροφοδοτεί και την προσωπικότητα των Rook, δίνοντάς τους μια γοητευτική αιχμή που δεν μπορεί να ξεπεραστεί.
Χιούμορ και καρδιά
(Πίστωση εικόνας: EA)
Πρέπει να παραδεχτείτε τον Rook και τον Hawke- σίγουρα βρίσκονται σε μερικές πολύ ακραίες καταστάσεις τόσο στο Dragon Age 2 όσο και στο Dragon Age The Veilguard. Αν δεν είναι ο Hawke που έχει να κάνει με τελετουργίες μαγείας αίματος και γιγάντιες αράχνες, είναι ο Rook που παλεύει ενάντια σε φουσκάλες, γιγάντιους δράκους και αρχαίους θεούς. Γιατί λοιπόν να μην γελάσετε μπροστά στον κίνδυνο; Για μένα, είναι ο απόλυτος τρόπος να παίξεις έναν ατίθασο απατεώνα που λυγίζει τους κανόνες και κάνει αστεία για να αντιμετωπίσει τη φρίκη που αντιμετωπίζει. Φυσικά, στο Dragon Age 2, η επιλογή της χιουμοριστικής απάντησης είχε το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι κέρδιζε την έγκριση του Varric Tethras, του εξαιρετικού παραμυθά και του γλυκομίλητου με τα τόξα – ή αλλιώς του καλύτερου φίλου που θα μπορούσε ποτέ να έχει ένας κακοποιός.
Επιστρέφοντας στον Thedas
(Πίστωση εικόνας: BioWare)
10 χρόνια μετά, η κυκλοφορία του Dragon Age: The Veilguard σηματοδοτεί την επιστροφή μιας σειράς RPG που επηρέασε ανεξίτηλα τη ζωή μου
Η πρώτη επιλογή στο Dragon Age The Veilguard σας ζητά να αποφασίσετε ανάμεσα στα λόγια και τις γροθιές σας. Για μένα, δεν χρειάζεται καν να το σκεφτώ. Ακολουθώ την καρδιά μου και επιλέγω το πρώτο, προτιμώντας πάντα να μιλάω γλυκόλογα για να βγω από τα πράγματα… ή να μπω σε πράγματα, ανάλογα με την περίπτωση. “Μπορεί να είσαι πολύ γοητευτικός για το καλό σου”, παρατηρεί ο Varric και αμέσως μετά αναβιώνω την αγαπημένη μου προσέγγιση στο παιχνίδι ρόλων από το Dragon Age 2. Πώς; Λοιπόν, όλα οφείλονται στην επιλογή χιουμοριστικού διαλόγου. Ναι, το μοβ πρόσωπο του αστείου που σας επιτρέπει να δίνετε απαντήσεις με διασκεδαστικό (μερικές φορές σαρκαστικό) τόνο στη συζήτηση επιστρέφει ευπρόσδεκτα στο τελευταίο RPG της BioWare και δεν απογοητεύει ποτέ.
Είτε σας ρίχνουν στη μέση των εντάσεων μεταξύ των templars και των μάγων στο Kirkwall, είτε προσπαθείτε να σώσετε τον Thedas από αρχαίους ξωτικούς θεούς στον Βορρά, ποτέ δεν βλάπτει να φέρνετε λίγη ελαφρότητα στο τραπέζι, σωστά; Ως Hawke στο Dragon Age 2, επέλεγα πάντα να είμαι ο γόης, να λέω ιστορίες τόσο μεγάλες όσο του Varric και να ξεφεύγω από επικίνδυνες καταστάσεις μόνο με την ασημένια μου γλώσσα – ενώ παράλληλα έριχνα μερικές πολύ αστείες ατάκες που διέσχιζαν μια ιστορία γεμάτη τραγωδία και σκοτάδι. Όλα αυτά τα χρόνια αργότερα, επαναλαμβάνω ακριβώς την ίδια προσέγγιση στο The Veilguard και αγαπώ κάθε λεπτό της. Όχι μόνο συνεχίζει να προσφέρει μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες ανταλλαγές, αλλά τροφοδοτεί και την προσωπικότητα των Rook, δίνοντάς τους μια γοητευτική αιχμή που δεν μπορεί να ξεπεραστεί.
Χιούμορ και καρδιά
(Πίστωση εικόνας: EA)
Πρέπει να παραδεχτείτε τον Rook και τον Hawke- σίγουρα βρίσκονται σε μερικές πολύ ακραίες καταστάσεις τόσο στο Dragon Age 2 όσο και στο Dragon Age The Veilguard. Αν δεν είναι ο Hawke που έχει να κάνει με τελετουργίες μαγείας αίματος και γιγάντιες αράχνες, είναι ο Rook που παλεύει ενάντια σε φουσκάλες, γιγάντιους δράκους και αρχαίους θεούς. Γιατί λοιπόν να μην γελάσετε μπροστά στον κίνδυνο; Για μένα, είναι ο απόλυτος τρόπος να παίξεις έναν ατίθασο απατεώνα που λυγίζει τους κανόνες και κάνει αστεία για να αντιμετωπίσει τη φρίκη που αντιμετωπίζει. Φυσικά, στο Dragon Age 2, η επιλογή της χιουμοριστικής απάντησης είχε το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι κέρδιζε την έγκριση του Varric Tethras, του εξαιρετικού παραμυθά και του γλυκομίλητου με τα τόξα – ή αλλιώς του καλύτερου φίλου που θα μπορούσε ποτέ να έχει ένας κακοποιός.
Επιστρέφοντας στον Thedas
(Πίστωση εικόνας: BioWare)
10 χρόνια μετά, η κυκλοφορία του Dragon Age: The Veilguard σηματοδοτεί την επιστροφή μιας σειράς RPG που επηρέασε ανεξίτηλα τη ζωή μου
Ευτυχώς, το The Veilguard φιλοξενεί επίσης μια σειρά από συντρόφους που επίσης εκτιμούν το πνεύμα και τη γοητεία μου. Και όπως ακριβώς και στο Dragon Age 2, μου αρέσει πολύ το πώς η χιουμοριστική επιλογή βοηθά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του Rook κατά τη διάρκεια του RPG. Όταν έχω μια στιγμή καρδιάς με την Bellara, για παράδειγμα, η δοκιμασμένη και αληθινή απάντηση του αστείου μου βλέπει τη Rook να ομολογεί ότι δεν είναι πολύ καλή όταν πρόκειται για σοβαρά θέματα, προτιμώντας να στηρίζεται στο χιούμορ όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Είναι μόνο μια απάντηση στο μεγάλο σχήμα των πραγμάτων, αλλά έχω και άλλες συζητήσεις που αναδεικνύουν το ίδιο χαρακτηριστικό, και αρχίζει να φαίνεται πραγματικά ότι έχω σχηματίσει μια εικόνα για το ποια είναι η Rook και πώς την βλέπουν οι άλλοι μέσα από τις προτιμώμενες επιλογές διαλόγου μου.