(Πιστωτική εικόνα: Iunited Artists / Universal / Paramount)
Την 75η επέτειο της Ημέρας Νίκης στην Ευρώπη (ημέρα VE), κοιτάμε πίσω τις καλύτερες πολεμικές ταινίες που έχουν γίνει ποτέ – και υπάρχουν πολλά να διαλέξετε. Οι πολεμικές ταινίες είναι τόσο παλιά όσο ο ίδιος ο κινηματογράφος. Από τότε που η ανθρωπότητα ανακάλυψε την κάμερα, δείξαμε τους φακούς μας σε σύγκρουση, προσπαθώντας είτε να συλλάβουμε τις σκληρές πραγματικότητες του πολέμου είτε απλά να διασκεδάσουμε ένα κοινό με θέαμα. Οι καλύτερες ταινίες πολέμου τείνουν να είναι πιο σοβαρές υποθέσεις, οι οποίες ασχολούνται με τον τρόμο και την ανθρωπότητα της μάχης, και αυτή η λίστα αφορά κυρίως τις πιο εξεταζόμενες επιθέσεις στον πόλεμο.
Καλύπτουμε πολύ έδαφος. Μεταξύ των καλύτερων πολεμικών ταινιών όλων των εποχών είναι τα επικά σκηνικά του Ντέιβιντ Λέαν, τα σαβρικάρια του Κουμπριάν, τα σόουμπεργκ του Σπίλμπεργκ, και τα αριστουργήματα με την επίπλωση του Τέρρενς Μαλίκ. Παρόλο που η τεχνολογία των γυρισμάτων έχει εξελιχθεί, η λίστα μας εξακολουθεί να περιλαμβάνει μια σειρά ταινιών από πολλές δεκαετίες. Χωρίς άλλη παραλλαγή, αυτές είναι οι καλύτερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών, όπως επιλέχθηκαν από το GameMe + και το Total Film.
- Οι 30 καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας
- Οι 30 καλύτερες ταινίες τρόμου
- Οι 30 καλύτερες ταινίες μετά την αποκάλυψη
30. The Big Red One (1980)
(Πιστωτική εικόνα: United Artists)
Το έπος του Σαμ Φούλερ έχει εκτιμηθεί με την πάροδο των ετών. Η αρχική θεατρική κυκλοφορία – διάρκειας 116 λεπτών – ήταν μια σχετική επιτυχία στο box-office και πήρε αξιοπρεπείς κριτικές. Ωστόσο, από τότε, οι κριτικοί έφτασαν να λατρέψουν την ταινία, εν μέρει χάρη στην εκτεταμένη περικοπή του Richard Schickel, η οποία έφερε την ταινία – χρησιμοποιώντας σημειώσεις παραγωγής του Fuller – σε 160 λεπτά. Ξεχωρίζει μια συγκεκριμένη εκτεταμένη σκηνή: υπάρχει μια στιγμή που οι Ιππείς παγιδεύονται σε ένα ρωμαϊκό κολοσσαίο και σώζονται από το γαλλικό ιππικό Μαροκινού Spahi. Η σκηνή τελειώνει με το σοκαριστικό θέαμα των Μαροκινών Γουμς που αφαιρούν τα αυτιά των γερμανικών πτώσεων. Φρικτός.
29. Η μεγάλη απόδραση (1963)
(Πιστωτική εικόνα: United Artists)
Ξέρετε το θέμα. Αυτό το αναζωογονητικό γατάκι που έχει δημιουργηθεί σε τόσες πολλές ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές ως ένας τρόπος να δοθεί στην αρχή το δάχτυλο. Αλλά το The Great Escape μας έδωσε πολύ περισσότερα από αυτό. Μια διασκεδαστική, συγκινητική περιπέτεια για μια μπάντα συμμαχικών POWs κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι συλλαμβάνονται ξανά από τους Γερμανούς και αποστέλλονται σε Stalag υψηλής ασφάλειας στην Πολωνία. Οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας, ο Steve McQueen και ο Richard Attenborough, συγκεντρώνονται μαζί με ένα πλήθος κρατουμένων για να σκάψουν τρεις σήραγγες. Το σπουδαίο είναι ότι κανείς δεν έχει ψευδαισθήσεις για το σπίτι. Γιατί λοιπόν; Απλά: να απομακρύνουν τους Ναζί. Πρέπει να θαυμάσετε τις μπάλες τους.
28. Επιστολές από τον Iwo Jima (2006)
(Πιστωτική εικόνα: Warner Bros)
Μια πιο οικεία, εντυπωσιακή εικόνα από το συνοδευτικό κομμάτι του Clint Eastwood, Flags Of Our Fathers, τα Ιαπωνικά γράμματα από τον Iwo Jima ρίχνουν μια ματιά στη μάχη για τον Iwo Jima. Είναι μια πιο συγκρατημένη, απλούστερη απεικόνιση ανδρών υπό πίεση, που αγωνίζονται να βρουν κάποια αίσθηση σε μια ανόητη κατάσταση: ελπίζω εν μέσω του χαρά-kiri. Είναι μια άξια και καλοπροαίρετη ταινία που πήρε το Best Foreign Film στις Χρυσές Σφαίρες και έδειξε πόσο διαφορετικές είναι οι σκηνοθετικές ικανότητες του Eastwood.
27. Καλημέρα Βιετνάμ (1987)
(Πιστωτική εικόνα: Buena Vista Pictures)
Λίγοι ηθοποιοί έχουν καριέρα τόσο διαφορετική όσο η Ρόμπιν Ουίλιαμς. Το κόμικ διασκεδάζει όλους, από παιδιά έως ενήλικες, και το Καλημέρα του Βιετνάμ βλέπει τον υποψήφιο για Όσκαρ ηθοποιό στο ύψος των ικανοτήτων του. Ο Williams παίζει τον Adrian Cronauer, DJ ραδιοφώνου για τις ένοπλες δυνάμεις της Αμερικής κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Δυστυχώς, όμως, οι ανώτεροι του Cronauer αυξάνονται όλο και περισσότερο ενοχλημένοι καθώς κερδίζει δημοτικότητα χάρη στις αστείες ανακοινώσεις και τον ασεβείς τόνο του.
26. Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (1946)
(Πιστωτική εικόνα: RKO Radio Pictures)
Ο Γουίλιαμ Γουίλερ γρήγορα κυκλοφόρησε αυτό μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ταινία επικεντρώνεται σε διάφορους Αμερικανούς στρατιώτες – κυρίως έναν καπετάνιο που έπαιξε η Ντάνα Άντριους – επαναπροσαρμογή στην πολιτική ζωή. Περνούν διαζύγιο και εξαγριώνονται καθώς αυτοί οι άνθρωποι στο σπίτι τους δεν καταλαβαίνουν το τραύμα που έχουν περάσει. Ο πρώην ανταποκριτής πολέμου MacKinlay Kantor προσλήφθηκε για να γράψει το σενάριο, το οποίο συνέχισε να παίρνει το Best Adapted Screenplay στα Όσκαρ. Η ίδια η ταινία κέρδισε την καλύτερη εικόνα.
25. Πτώση (2004)
(Πιστωτική εικόνα: Constantin Film)
Ο εξανθρωπισμός του Χίτλερ (ενώ δεν τον συγχωρεί) κάνει τα εγκλήματά του ακόμη μεγαλύτερα. Το Downfall ακολουθεί μια προσέγγιση «fly-on-the-wall» στις τελευταίες δέκα μέρες του Fuhrer, σύμφωνα με την άποψη του γραμματέα του. Στην πραγματικότητα, είναι ο πραγματικός Traudi Junge του οποίου η φωνή ακούγεται ανοίγοντας την ταινία. Πολλά έγιναν για το πώς η ταινία ζωγραφίζει ένα ρεαλιστικό πορτρέτο ενός τερατώδους άνδρα, ο οποίος έδειξε ευγένεια στο προσωπικό του, ενώ δευτερόλεπτα αργότερα εκφραζόταν για εκατομμύρια που έστειλε στους θανάτους τους. Είναι ένα σχεδόν τέλειο κομμάτι της δημιουργίας ταινιών, χάρη στην απόκοσμη απεικόνιση του Χίτλερ του Μπρούνο Γκανζ.
24 Grave Of The Fireflies (1988)
(Πιστωτική εικόνα: Studio Ghibli)
Το Studio Ghibli έχει ένα δώρο για τη μετατροπή κάπως σκληρών θεμάτων σε πλούσιες, παιχνιδιάρικες ταινίες. Ο ιαπωνικός οίκος κινουμένων σχεδίων ξεπερνά τον εαυτό του με αυτήν την εκπληκτική ιστορία – μια ζοφερή υπενθύμιση ότι συχνά τα παιδιά υποφέρουν περισσότερο από τον πόλεμο. Η χρήση του animation επιτυγχάνει μια δύναμη που πιθανότατα δεν θα ταιριάζει με τη ζωντανή δράση, καθώς η ταινία ακολουθεί τη Seita και το Setsuko, δύο παιδιά ορφανά αφού οι αμερικανοί βομβιστές καταστρέφουν την πατρίδα τους. Ερασιτεχνικό από πολλές από τις πιο κινούμενες αντιπολεμικές ταινίες, είναι ένα πραγματικό δακρυγόνα από την αρχή μέχρι το τέλος.
23. Χοροί με λύκους (1990)
(Πιστωτική εικόνα: Orion Pictures)
Ο Dances With Wolves είναι ο κορυφαίος Kevin Costner. Ο ηθοποιός / σκηνοθέτης ξεπέρασε τον εαυτό του με αυτό το δυτικό πόλεμο που λαμβάνει χώρα στα αμερικανικά σύνορα το 1863. Ο Costner – επίσης για διευθυντικά καθήκοντα – παίζει τον Πρώτο Υπολοχαγό John J. Dunbar, ο οποίος τραυματίζεται σοβαρά από τις Συνομοσπονδίες. Τελικά, ο Dunbar έχει σχέσεις με τη Λακότα, που τον βλέπουν τελικά ως πολεμιστή στο πλευρό τους. Ο Costner πήρε το Best Picture και ο Best Director κερδίζει στα Όσκαρ για αυτό το επικό.
22. Η ζωή είναι όμορφη (1997)
(Πιστωτική εικόνα: Miramax Films)
Ο Roberto Benigni είχε μια σταθερή πρώιμη καριέρα, αλλά η ζωή είναι όμορφη τον ώθησε στη διεθνή φήμη καθώς ο ηθοποιός / σκηνοθέτης ήταν υποψήφιος για σχεδόν κάθε βραβείο που μπορεί να φανταστεί κανείς. Η κινούμενη εικόνα επικεντρώνεται σε έναν ιταλό πατέρα και γιο που μεταφέρονται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο πατέρας του Benigni καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρύψει την κατάσταση από το παιδί του, διασκεδάζοντας με περιπολίες και στέλνοντας μηνύματα στη γυναίκα του σε άλλο στρατόπεδο. Είναι ένα πραγματικά θλιβερό ρολόι και για την εύρεση της ομορφιάς στις χειρότερες καταστάσεις.
21. Έλα και δες (1985)
(Πιστωτική εικόνα: Sovexportfilm)
Μερικές από τις πιο φρικτές εικόνες που τραβήχτηκαν από ανταποκριτές του πολέμου περιλαμβάνουν παιδιά. Είναι αθώοι, σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Είναι η ματιά του παιδιού για τον πόλεμο που οδηγεί στο σπίτι τις φρίκη της Σοβιετικής Δημοκρατίας που κατέλαβαν οι Ναζί στο Come and See. Εμπνευσμένη από τις εμπειρίες ενός επιζώντος, η ταινία ακολουθεί το νεαρό αγόρι της Φλόρια (Aleksey Kravchenko) καθώς παρασύρεται μακριά από την οικογένειά του για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της Αντίστασης. Μόνο όταν προσπαθεί να επιστρέψει στην πατρίδα του, βλέπει τους ψευδαισθήσιμους τρόμους που υπονοούνται από τον τίτλο (π.χ. χωρικοί συγκεντρωμένοι σε μια εκκλησία, στην οποία ρίχνονται χειροβομβίδες). Με σκληρό χτύπημα στην απρόσκοπτη προσέγγισή του στο υλικό, δεν υπάρχει τίποτα που να μένει αμετάβλητο όταν πρόκειται για τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι Ναζί στη Λευκορωσία.
20. Γιος του Σαούλ (2015)
(Πιστωτική εικόνα: Laokoon Filmgroup)
Ο Υιός του Σαούλ του LÁszlÓ Nemes είναι μία από τις πιο μοντέρνες ταινίες αυτής της λίστας. Η κάμερα δεν απομακρύνεται ποτέ από τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα Saul AuslÄnder, που έπαιξε με υπέροχα πατάκια από τον GÉza RÖhrig, καθώς αναζητά τον γιο του σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οι φρικαλεότητες του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς είναι έντονες, ενοχλητικές και ενοχλητικές. Πράγματι, η παρακολούθηση του Υιού του Σαούλ δημιουργεί μια απαραίτητη εμπειρία. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που κέρδισε την καλύτερη ταινία ξένης γλώσσας στα Όσκαρ.
19. Dunkirk (2017)
(Πιστωτική εικόνα: Warner Bros.)
Τι κάνει το Dunkirk μια τόσο μεγάλη πολεμική ταινία; Είναι μάλλον ο ήχος. Ενώ ο βηματοδότης είναι ο Christopher Nolan στο αποκορύφωμά του, οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές και τα οπτικά εφέ θαυμάσια, είναι ο ήχος που πραγματικά σας κόβει την ανάσα. Όταν όλοι οι στρατιώτες καλύπτονται στην παραλία, για παράδειγμα, είναι μια απίστευτη αντίθεση μεταξύ του χάους των βομβαρδισμένων βομβών και της τρομαχτικής σιωπής των στρατευμάτων που στέκονται όρθιοι και μεταρρυθμίζουν τις ουρές τους. Οι κινητήρες spitfire; Εντοσθιακός. Ο ήχος του νερού σπρώχνει σε διάφορα σκάφη καθώς βυθίζονται, συνοδευόμενος από τις κραυγές των πνιγμένων ανδρών; Ψύξη. Το Dunkirk δεν είναι μια συναρπαστική πολεμική ταινία, ή η πιο διδακτική, αλλά ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί ήχο (ή την αξιοσημείωτη απουσία του) για να δημιουργήσει την απειλή και τον τρόμο κάθε σκηνής δεν υστερεί σε κανέναν.
18. Das Boot (1981)
(Πιστωτική εικόνα: Βαυαρία Film / Radiant)
Η ταινία του Wolfgang Petersen είναι ένα από τα λίγα παραδείγματα όπου ο όρος «επικό» μπορεί να χρησιμοποιηθεί με εξουσία. Το Das Boot λειτουργεί μόνο σε μια σκιά κάτω από πέντε ώρες. Είχε περικοπεί θεατρικές κυκλοφορίες, περικοπές τηλεοπτικών μίνι σειρών και εκτεταμένες επεξεργασίες οικιακού βίντεο σκηνοθέτη: όλες έχουν την ίδια αλήθεια. Ο πόλεμος είναι κόλαση όπου κι αν βρίσκεστε. Εδώ, το υποβρύχιο των γερμανών ναυτικών της κόλασης που αντιμετωπίζει την πλήξη, την κλειστοφοβία και τον τρόμο κάτω από τα κύματα. Αυτός ο τρόμος παρουσιάζεται με τόλμη, καθώς το πλήρωμα, δεσμευμένο από εντολές να μην αιχμαλωτιστούν, τορπίλη ένα βρετανικό δεξαμενόπλοιο. Ψυχρός.
17. Το ντουλάπι Hurt (2008)
(Πιστωτική εικόνα: Summit Entertainment)
Πριν γίνει ο τοξότης των εκδικητών Hawkeye, ο Τζέρεμι Ρέννερ ανέλαβε το ρόλο κτηνίατρου συγκρούσεων, ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία μιας ομάδας εκρηκτικών πυρομαχικών στο Ιράκ. Δεν είναι η πιο δελεαστική προσφορά εργασίας, αλλά αυτό είναι το τράβηγμα του νικητή του Kathryn Bigelow. Παρά τον διαρκή κίνδυνο, για παιδιά όπως ο λοχίας πρώτης τάξης William James, ο πόλεμος είναι ναρκωτικό. Είναι ικανοποιημένος από αυτό. Ακόμα και όταν ξεφεύγει από την αποστολή, παίρνοντας τόσο τον ίδιο όσο και την ομάδα του σε φρικτά σενάρια (ανακαλύπτοντας παιδιά που εμφυτεύονται χειρουργικά με βόμβες), υπάρχει η αίσθηση ότι είναι ακριβώς εκεί που θέλει να είναι. Αυτή είναι μια τιμωρία και ειλικρινής ματιά στο τι κάνει ο πόλεμος στους στρατιώτες.
16. Όλα ήσυχα στο δυτικό μέτωπο (1930)
(Πιστωτική εικόνα: Universal)
Η πλήξη, η πείνα και η διαρκώς απειλή ξαφνικού θανάτου μεταμορφώνουν μια επεισοδιακή ιστορία στον οριστικό λογαριασμό του Χόλιγουντ για τον πόλεμο. Η πρωτότυπη ταινία από το 1930 είναι ο ρόλος για τον οποίο ο ηθοποιός Lew Ayers είναι πιο γνωστός, ως Γερμανός στρατιώτης Paul Bumer. Ένας από τους πολλούς μαθητές που πείστηκε από τον πατριωτικό δάσκαλό του να στρατολογήσει στο στρατό, αυτός και οι φίλοι του έρχονται να μάθουν ότι το να κάνεις το κομμάτι σου για τη χώρα σου σημαίνει να θυσιάσεις τα πάντα.
15. Η γέφυρα στον ποταμό Κβάι (1957)
(Πιστωτική εικόνα: Columbia Pictures)
Θεωρείται ως μία από τις καλύτερες ταινίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου που έγινε ποτέ, το Bridge on the River Kwai είναι η φανταστική ιστορία της κατασκευής του σιδηροδρόμου της Βιρμανίας. Ο Alec Guinness πρωταγωνίστησε ως Βρετανός συνταγματάρχης, ο οποίος, μαζί με την ομάδα των ανδρών, αναγκάζεται από τους Ιάπωνες να κατασκευάσουν τη γέφυρα. Αλλά οι συμμαχίες του συνταγματάρχη γίνονται ασαφείς καθώς συνεργάζεται με τους επιθετικούς του, πιστεύοντας ότι ο Βρετανικός Στρατός θα πρέπει να θυμόμαστε για τις εξαιρετικές κατασκευαστικές εργασίες του. Σίγουρα μια περίεργη σειρά γεγονότων, και αυτό που ξεκίνησε από τον Αμερικανό αξιωματικό του Γουίλιαμ Χόλντεν, ο οποίος σπρώχνει για να προσπαθήσει να ανατινάξει τη γέφυρα. Συναρπαστικά πράγματα.
14. Διμοιρία (1986)
(Πιστωτική εικόνα: Hemdale Film Corporation)
Το Platoon έρχεται με μια πρόσθετη ώθηση της αυθεντικότητας καθώς ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Oliver Stone έζησε μέσα από τις φρίκη του πολέμου του Βιετνάμ. Ο Στόουν ήταν μέλος του πεζικού των ΗΠΑ για 14 μήνες, διοχετεύοντας τις εμπειρίες του στο σύνολο του που ακολουθεί τον χαρακτήρα του Τσάρλι Σέιν καθώς αστειεύεται στις σπουδές του για να υπηρετήσει τη χώρα του. Πιστεύεται ότι αυτή είναι η πρώτη ταινία του Βιετνάμ που χαιρετά άμεσα από κάποιον που είδε δράση. Ο Στόουν γνώριζε πώς η σύγκρουση κλονίζει την ψυχή Ομοίως, η καταδίκη του πολέμου στη ζούγκλα ήταν σπάνια πιο ψηλή, αλλά ο Stone βάζει τα πράγματα σε προοπτική σε μια εξαντλητική καμένη επίγεια επίθεση σε ένα χωριό του Βιετνάμ.
13. Καζαμπλάνκα (1942)
(Πιστωτική εικόνα: Warner Bros.)
Η οριστική φωτογραφία προπαγάνδας του Χόλιγουντ συνδυάζει το μελόδραμα των εραστών που δεν μπορούν να είναι μαζί με τη σκληρή πραγματικότητα της σύγκρουσης. Ο ηθοποιός του Michael Curtiz στον Παγκόσμιο Πόλεμο 2 έχει δύο ηθοποιούς κορυφαίους του παιχνιδιού στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, τους Humphrey Bogart και Ingrid Bergman, ως Rick και Ilsa. Ο Ρικ είναι μπάρμαν στην Καζαμπλάνκα, η Έλσα είναι μια παλιά φλόγα στην πόλη με τον νέο της σύζυγο, έναν διαβόητο επαναστάτη που βγαίνει για να κατεβάσει τους Ναζί. Η μεγάλη πηγή έντασης μεταξύ τους προέρχεται από τον Rick, ο οποίος δεν αντέχει ανυπόμονος όταν έχει τη δύναμη να βοηθήσει τον άντρα της Ilsa. Η χημεία σαν τη δική τους που σπάνια εμφανίζεται στην οθόνη σήμερα, είναι αποτέλεσμα της φιλικής τους φιλίας, η οποία έδωσε επίσης στην ταινία την πιο αξέχαστη μονή επένδυση. Η Καζαμπλάνκα είναι ο ειδύλλιο του πολέμου που τελειώνει όλα.
12. Ραν (1985)
(Πιστωτική εικόνα: Asmik Ace)
Με βάση χαλαρά τον Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ, το τελευταίο μεγάλο έπος της Akira Kurosawa ήταν η πιο ακριβή ιαπωνική ταινία της εποχής της και αφηγείται την εντυπωσιακή ιστορία της απόφασης ενός πολέμαρχου να διαιρέσει το βασίλειό του στα παιδιά του. Στην ηλικία των 75 ετών, ο Kurosowa παρήγαγε κάτι ανυπολόγιστη δύναμη, και στον επίμονο τελειομανία του, έχτισε ένα ολόκληρο κάστρο μόνο για να το κάψει στην αξέχαστη σιωπηλή σκηνή μάχης. Ο τίτλος της ταινίας μεταφράζεται σε «χάος» ή «αναταραχή» και δεν αποτελεί έκπληξη όταν ο θεατής βλέπει να μαίνεται ο Hidetora (Tatsya Nakadai). Ο Ran είναι κάτι παραπάνω από άξιος της θέσης του σε αυτήν τη λίστα, και ένα ορόσημο του ιαπωνικού κινηματογράφου.
11. Λίστα Schindler (1993)
(Πιστωτική εικόνα: Universal / Amblin)
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ έλαβε μια κριτική κριτική για να αγνοήσει ολόκληρα τα έξι εκατομμύρια που έχασαν τη ζωή τους στο Ολοκαύτωμα, αλλά αυτή η ταινία εξακολουθεί να παραμένει συγκινητική, σπασμένη. Ωστόσο, η προσπάθειά του να μηδενίσει 1.000 ή τόσο τυχερούς επιζώντες, ως τρόπος να αναδείξει τη μεγαλύτερη τραγωδία, λειτουργεί. Φέρνει τη σπίλμπεργιανή του πινελιά σε μια ιστορία που αφορά τη διχοτομία του ανθρώπου: μέσα μας όλοι είναι η δύναμη για ανείπωτες πράξεις κακού παράλληλα με τη δύναμη να κάνει ανείπωτες πράξεις καλοσύνης. Η ιστορία βασίζεται στις προσπάθειες ενός Oskar Schindler – που έπαιξε εδώ ο Liam Neeson – ένας άντρας που επέλεξε να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους Εβραίους μέσω των επιχειρηματικών του προσπαθειών, αποδεικνύοντας ότι στις πιο σκοτεινές ώρες μας, υπάρχει φως.
10. Λόρενς της Αραβίας (1962)
(Πιστωτική εικόνα: Horizon Pictures)
Η δεύτερη ταινία του David Lean εδώ – και ίσως το μεγαλύτερο έπος του. Ο Λόρενς της Αραβίας ακολουθεί τον επώνυμο συνταγματάρχη καθώς οδηγεί τους Άραβες σε εξέγερση κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο θρυλικός ηθοποιός Peter O’Toole παίζει τον Lawrence με μια περιστασιακή ιδιοτροπία, αλλά τραβάει συναισθηματικές γροθιές όταν χρειάζεται. Εν τω μεταξύ, η κινηματογραφία είναι εκπληκτική. κάθε σκηνή είναι εντελώς μαγευτική καθώς η εκτεταμένη έρημος εμφανίζεται σε όλη της τη δόξα. Τότε υπάρχει η επεξεργασία. Αν και πέρα από τρεις ώρες, το απρόσκοπτο στυλ της Anne V. Coates της κέρδισε Όσκαρ. Η πιο διάσημη περικοπή της ταινίας γέννησε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως “το match cut”.
9. Ένα ζήτημα ζωής και θανάτου (1946)
(Πιστωτική εικόνα: Powell και Pressburger)
Ο Πάουελ και ο Pressburger για τον Παγκόσμιο Πόλεμο 2 παραμένουν εντελώς μοναδικοί σήμερα. Η βρετανική ταινία πραγματοποιείται μεταξύ δύο κόσμων, με τη μετά θάνατον μαγνητοσκοπημένη σε μαύρο και άσπρο – το αντίθετο από το The Wizard of Oz. Η ταινία ακολουθεί τον αρχηγό της μοίρας του Ντέιβιντ Νίβεν, ο οποίος, στο ταξίδι επιστροφής από μια αποστολή πάνω από τη Γερμανία, αφήνεται να οδηγήσει έναν κατεστραμμένο βομβιστή του Λάνκαστερ χωρίς αλεξίπτωτο. Αποφασίζει να βγει από το αεροπλάνο, ναι δεν πεθαίνει – η συνοδεία του στη μεταθανάτια ζωή του λείπει στην ομίχλη του αγγλικού καναλιού. Το αποτέλεσμα είναι μια γοητευτική φανταστική περιπέτεια με ένα εγκάρδιο μήνυμα.
8. The Deer Hunter (1978)
(Πιστωτική εικόνα: Universal)
Η σκηνή της ρωσικής ρουλέτας είναι ίσως αυτό που είναι γνωστό το δράμα του Μάικλ Τσίμινο στο Βιετνάμ – μια στιγμή που συνοψίζει την απόλυτη απελπισία ενός άντρα που διαλύεται συναισθηματικά από την περιοδεία του στο Βιετνάμ. Είναι ένας από τους τρεις φίλους της παιδικής ηλικίας, οι οποίοι εγγράφονται για να υπηρετήσουν τη χώρα τους. Εστιάζοντας τόσο στις ζωές των φίλων όσο και στις εμπειρίες μάχης τους, ο Cimino ζωγραφίζει ένα τραγικό πορτρέτο μιας κοινότητας της Πενσυλβανίας με μπλε κολάρο που καταστράφηκε από τον πόλεμο. Είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι του κινηματογράφου που κόβει ανάμεσα στον αρχικό ενθουσιασμό και τη σκληρή πραγματικότητα, που ζωντανεύει ένα επικό καστ που περιλαμβάνει τους Christopher Walken, Robert De Niro, Nick Savage και Meryl Streep.
7. Μονοπάτια της δόξας (1957)
(Πιστωτική εικόνα: Bryna Productions)
Ο Kubrick εμπνεύστηκε από το μυθιστόρημα του Humphrey Cobb για να διηγηθεί την ιστορία ενός συνταγματάρχη του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου που αρνήθηκε να οδηγήσει τους άντρες του σε κάποιον θάνατο. Ο Κιρκ Ντάγκλας είναι αυστηρά ως ο συνταγματάρχης Νταξ, ο διοικητής τεσσάρων στρατιωτών που καταδικάστηκαν σε θάνατο, ο οποίος στρέφεται στην πολιτική του προπολεμική ζωή ως δικηγόρος για την υπεράσπιση των ανδρών. Στην πορεία, απογοητεύεται έντονα από την τρέλα των ανωτέρων του, μέρος του ισχυρού αντιπολεμικού συναισθήματος του Kubrick που μπαίνει στο κύριο μέρος της πλοκής. Όσο βαριά και αν είναι, είναι το τελευταίο twang που βρίσκει τους επιζώντες της εταιρείας Dax να μαζεύονται σε ένα τοπικό πανδοχείο, χτυπώντας την μπύρα και ακούγοντας μια τοπική γυναίκα να τραγουδά, που γεμίζει την πραγματική γροθιά. Βλέπει τον Νταξ να παρακολουθεί τους άντρες του, τα μάτια να γεμίζουν με δάκρυα αυτή τη στιγμή, γνωρίζοντας ότι δεν έχουν πολύ χρόνο μέχρι την επόμενη μεγάλη ώθηση.
6. Inglourious Basterds (2009)
(Πιστωτική εικόνα: Universal)
Ο Ταραντίνο λέει ότι ο διάλογος για τον οποίο είναι πιο περήφανος ομιλείται κατά την εναρκτήρια ακολουθία του Inglourious Basterds όταν ο «Εβραίος κυνηγός» Χανς Λάντα (Christoph Waltz) ανακρίνει ήρεμα έναν Γάλλο γαλακτοπαραγωγό πιστεύοντας ότι φιλοξενεί Εβραίους πρόσφυγες στο υπόγειό του. Είναι απόδειξη της εμπιστοσύνης του Tarantino ότι αυτή η σκηνή έχει διάρκεια 15 λεπτών – μια καταπληκτική αρχή για μια κίνηση του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου που είναι μια δράση με μια τεράστια κωμωδία στην κατασκήνωση του στρατόπεδου. Οι Basterds του τίτλου – με επικεφαλής τον Brad Pitt’s Aldo Raines, μια λήψη -Όχι μαλακίες Υπολοχαγός που ζητά από τους άντρες του να του προμηθεύσουν εκατοντάδες ναζιστικά τριχωτά – είναι μέρος της συνωμοσίας, που υφαίνει σε ένα τρομερό σχέδιο για να βγάλει τους υψηλότερους αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ σε έναν κινηματογράφο. Όμορφα καρύδια.
5. Η λεπτή κόκκινη γραμμή (1999)
(Πιστωτική εικόνα: 20th Century Studios)
Αφού απουσίαζε από το κύκλωμα παραγωγής ταινιών για 20 χρόνια, ο Terrence Malick επέστρεψε με το The Thin Red Line. Μια παρατεταμένη, αργή έλξη μιας πολεμικής ταινίας που δείχνει πώς η επιθυμία της ανθρωπότητας να πολεμά μεταξύ τους καταστρέφει τη φύση. Περικομμένη από μια πολύ μεγαλύτερη έκδοση, η τελική ταινία εξέπληξε πολύ το καστ – που έμαθε στο θέατρο ότι οι ρόλοι τους ήταν μεγαλύτεροι / μικρότεροι από το αναμενόμενο. Είναι η λεπτή κόκκινη γραμμή του τίτλου, που, σύμφωνα με τον Malick, αυτό που διαχωρίζει τον υγιή από τον τρελό, που ζωντανεύει καλύτερα στις παραστάσεις των στρατιωτών του. Συγκεκριμένα? Ο ασυναγώνιστος συνταγματάρχης του Nick Nolte. ίσως ο καλύτερος ρόλος του.
4. Πλήρες μεταλλικό μπουφάν (1987)
(Πιστωτική εικόνα: Warner Bros.)
Αυτή η σκοτεινή κωμωδία στοχεύει στον πόλεμο του Βιετνάμ, που είπε μέσα από τα μάτια του Τζόκερ του Μάθιου Μόντιν, ένας άντρας που αντισταθμίζει τα στοιχήματά του με το «γεννήθηκε για να σκοτώσει» στο κράνος του, αλλά επίσης φοράει ένα σύμβολο ειρήνης, για να δείξει «τη δυαδικότητα του ανθρώπου» . Ναι, είναι αρκετά χαρακτήρας, και αυτή είναι μια ταινία γεμάτη από πολύπλοκα, ταραγμένα άτομα που αντιμετωπίζουν κάθε πίεση από τον έντονο εκπαιδευτή τους. Ο ρόλος του R. Lee Ermey είναι ένας από τους πιο αξιομνημόνευτους ολόκληρης της ταινίας, το χείμαρρο των προσβολών του που έχουν σχεδιαστεί για να σκληρύνουν τους άντρες, την πηγή ενός αυτοσχεδιασμού. Αυτό είναι πόλεμο, σε στυλ Kubrick.
3. Αποθήκευση ιδιωτικού Ryan (1998)
(Πιστωτική εικόνα: Paramount / Amblin)
Τι αξίζει η ζωή ενός ανθρώπου; Αυτή είναι η εκπληκτικά τεράστια ερώτηση που ο Στίβεν Σπίλμπεργκ θέλει να απαντήσει στον φλογερό ηθοποιό του 1998. Η εναρκτήρια ακολουθία της δεν αφήνεται ποτέ όταν μια αμερικανική ομάδα χτυπά τις παραλίες της Ομάχα, με στόχο να εντοπίσει τον τελευταίο γιο μιας αμερικανικής οικογένειας που επέζησε και να τον επιστρέψει με ασφάλεια στο σπίτι. Το καστ που συναρμολογείται εδώ είναι καταπληκτικό, με όλους να βρίσκονται στην κορυφή του παιχνιδιού τους και να συνεργάζονται για να αναδείξουν το καλύτερο στις παραστάσεις του άλλου. Δεν υπάρχει τίποτα φανταχτερό ή λαμπερό για τις τρομακτικές αλήθειες του πολέμου εδώ, καθώς ο ηγέτης του Τομ Χανκς ωθεί την ομάδα του στα πιο σκοτεινά μέρη της σύγκρουσης. Πρόκειται για μια βάναυση και εντελώς απροσδιόριστη βία στη βία του πολέμου.
2. Δρ Strangelove (1964)
(Πιστωτική εικόνα: Columbia Pictures)
Ο Στάνλεϊ Κούμπρικ παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες πολέμου που χάρισε τους κινηματογράφους. Ωστόσο, όπου οι Paths of Glory πήγαν στα χαρακώματα, και το Full Metal Jacket εξέθεσε τον πόλεμο του Βιετνάμ, ο Δρ Strangelove σατιρίζει τον ψυχρό πόλεμο χωρίς να μας δείχνει πολλή σύγκρουση. Αντ ‘αυτού, η πρωταρχική δράση λαμβάνει χώρα στο τώρα εμβληματικό War Room, καθώς οι στρατηγοί του στρατού υποστηρίζουν πώς να αποτρέψουν τον πυρηνικό πόλεμο και τους φέρνει μια συσκευή Doomsday. Είναι σκοτεινά αστείο αλλά τρομακτικά πιστευτό. Το “Θα συναντηθούμε ξανά” της Vera Lynn δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ με τόσο ειρωνικό τρόπο.
1. Αποκάλυψη τώρα (1979)
(Πιστωτική εικόνα: Paramount)
Η παραισθήτρια τρέλα που απεικονίζεται στο Apocalypse Now του Francis Ford Coppola είναι διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη ταινία του Βιετνάμ. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως φυσιολογικό για τη λήψη πολέμου της ταινίας. αυτό δεν είναι μια τυπική ιστορία από εμάς. Ο καπετάνιος του Martin Sheen στέλνεται σε αποστολή σκοτώματος. Εναπόκειται σε αυτόν να βγάλει τον σοβαρότατα συνταγματάρχη Kurtz που έφυγε από το βάθος. Παρακολουθώντας τον ίδιο τον Willard να προσπαθεί να το κρατήσει μαζί ανάμεσα σε επιθέσεις με ελικόπτερα Wagnerian, τίγρεις, κουνελάκια Playboy και ο διανοητικός φωτογράφος του Dennis Hopper είναι μια καθαρή κινηματογραφική απόλαυση. Θέτει το ερώτημα. ποιος πραγματικά χάνει το μυαλό του εδώ; Η γυαλάδα ή ο απολύτως τρελός σαν ένας hatter Kurtz, που έπαιξε ο Marlon Brando; Τα θύματα του πολέμου που εμφανίζονται εδώ είναι το μυαλό των ανθρώπων.